සිත ගාව දඟ කෙරුව
නෙත් කොනේ ඉගි පෑව
කවිකාර නුබේ හිනාව
මට දුන්නේ සුබ සිහින
ගම් හතෙන් ඉගිලිලා
පියබන්න ගියදාම
සිත මාගේ කැලබිලා
මගෙ ලෝකේ තනිවෙලා
ඉගිලෙන්න ආසයි
නුබසමග හිනැහිලා
මියැදුනත් බිදුණු පෙම
මතක සැමරුම් පිබිදිලා
—
අනන්තයට විහිදුනු සුන්දර මානවිකාවකගේ නිදහස් සෞම්ය සිතිවිලි සමන්පිච්ච මල් අහුරක් ලෙසින් පවිත්රව ඔබ දෝතට මෙලෙස පිළිගන්වන වගයි....
හිතට දැනුනා...
ReplyDeleteහ්ම්ම්ම්ම්
ReplyDeleteharima lassanai
ReplyDelete